Biraz önce, Hasret'in yanındaki su şişesini almak için eğilmiştim. Tam o sırada, Hasret hızlı davranıp su şişesini kaptı. Şaka olsun diye "vermem" dedi. Özgür Emin de yanımızdaydı, birden gözleri gülerek açıldı, bizi heyecanla izlemeye başladı. Sonra ikimiz birden şişeye asılmaya başladık. Sonunda ben şişeyi zorla kaptım. Özgür Emin'in yüzündeki gülücük birden şaşkınlığa döndü. Bunun üzerine Hasret annemiz de "ühhü ühhü" diye ağlar gibi yaptı. Özgür Emin, çok üzüldü. Hemen bana geldi, elini uzatarak benden şişeyi istedi. Şişeyi ona verdim, o da şişeyi hemen annesine uzattı.
Küçücük çocuğun, daha şimdiden adalet duygusunu bilmesine hayret ettim. Allah insanı işte böyle yavaş yavaş terbiye ederek olgunlaştırıyor :)
31 Oca 2010
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 yorum:
Yorum Gönder