Dünden bugüne Özgür Emin

Özgür Emin ilk dünyaya geldiğinde çok şirin bir bebekti. Kendini sadece ağlayarak dünyaya tanıtıyordu. Refleks hareketleri çok fazlaydı, herhangi bir seste hemen irkiliyordu, uyurken bile esniyordu:) Çok komik hareketleri vardı. İlk ayında hareketleri biraz değişmeye başladı. Sanki beni tanıyordu, sesimden, kokumdan belki, ama diğer insanları tanımıyordu. Ağlama tonu da yavaş yavaş değşiyordu. "maaa", "maaaa" diyerek ağlıyordu. Hiç gülmüyordu, çok ciddiydi. İkinci ayında yüzünde hafif hafif gülümseme ifadeleri başladı. Hafif gülümsüyor sonra birden suratını ciddileştiriyordu. Biz de gülüyor diye seviniyorduk, ama meğer o da bir refleksmiş. Üçüncü ayında artık anne-babanın dışında çevresindeki diğer insanları da tanımaya, onları dikkatli bir şekilde incelemeye başladı. Gülücük sayıları arttı. Artık daha bilinçli hareketler yapmaya başladı. Şimdi sanki insanın gözlerinin içine bakarak tepki veriyor. Tüm yüzüyle gülümsüyor, bir ricada bulunmak için ağlıyor. Ağlama şekilleri de çok farklılaştı. Farklı istekler için farklı ağlamalar yapıyor. Acıktığı zaman, kucağa gelmek istediği zaman veya uykusu geldiği zaman farklı tepkiler gösteriyor. Akşam dokuz olunca uyuyor ve belli saatlerde uyanıp karnını doyuruyor (gözleri kapalı olmasına rağmen).