Epey bir süre Ankara'da dedemle ve teyzelerimle vakit geçirdikten sonra bir sabah uyandığımda ne göreyim. Canım babacığım beni görmeye gelmiş. Onu çok özlemişim doğrusu. Babamı görür görmez hemen incelemeye aldım, bir değişiklik var mı diye, sonra kucağına gittim, sarıldım ona sıkı sıkı. Bugün bayramdı. Herkes bir heyecan içindeydi, sürekli bir hareketlilik vardı, ne olduğunu anlayamıyordum. Babamla hasret giderirken annem ve teyzemler de kahvaltıyı hazırlıyorlardı. Kahvaltıdan sonra hepimiz bayramlaştık. En küçük ben olduğumdan herkes beni öpüyordu, her zamanki gibi:) dedemle babaannemi de arayıp onların da bayramını kutladı annemle babam, ben de arka fonda eğlenceli sesler çıkarttım, mutlu olduğumu göstermek için.
İlk defa kar ile tanıştım, beyaz beyaz toplar aşağıya doğru düşüyorlardı, elimle tutmaya çalıştım. Babam bizi gezmeye götürüyordu ki yolda kar yağmaya başladı, üstümüze lapa lapa kar yağıyordu, ama annemle babam ben hasta olurum diye hemen kapalı bir mekan aradılar. Ama ben kar yağarken dolaşmak istiyordum:(
Yeni akrabalarımızla tanıştım, beni çok sevdiler, yaptığım her hareketi heyecanla izliyorlardı, ne yapsam gülüyorlardı.
Ankara'dan dönerken çok hüzünlendim, arkamda güzel ve eğlenceli günler bırakarak evimize döndüm. Ama evimizi de çok özlemiştim. Tintişimi de:)
0 yorum:
Yorum Gönder